Minggu, 22 November 2009

Saat dewi malam,..
Tak lagi bersinar
Saat bintang,.
Tak lagi bercahaya
Saat mawar tak jua kunjung mekar
Saat kau pun tak jua
Ingin menyapa,..
Saat itulah ku menyadari
Kau telah tiada temaniku..
Malam kan tetap bungkam
Siangpun tak kunjung meraja
Memejamkan mata adalah
Persinggahan hati utama
Melihat dunia
Bersama angan yang menyapu dalam dada
Kau telah tiada
Sesuatu yang tak pernah kuduga
Tinggalkan segala rasa yang maya
Perpisahan tanpa kata-kata
Lukiskan luka yang semakin mendera..

0 komentar: